Een pracht aan regenbogen.
Door: Mieke Simons
Blijf op de hoogte en volg Mieke
27 Januari 2022 | Nepal, Bardiya
Lieve mensen,
Met een wagen volgeladen, de junglejeep van Sonja en Budhi, togen we gisteren naar BBAS Memorial School voor de grote dag. Het beschilderen van de ingelijste doeken kon beginnen. Ik word altijd zo blij van al die mensen die ook hun diensten aanbieden. De Australiër David was erbij, Mina’s zussen Susila en Manju, leraar Tilak, administrateur Alka, en natuurlijk Cornel. Een klaslokaal werd ingericht met alle materialen, voor ieder kind een kleurenpaletje met verf, een dunne en dikke penseel, een schoonmaakdoekje, bakje water en natuurlijk het doek zelf. Maar het evenement kon niet beginnen zonder opening van de dag. Tilak en Alka verzorgden wederom een welkomstritueel voor de nieuwe buitenlanders op deze school, David en Cornel, waarbij ik tussen beide heren mocht plaatsnemen, daarmee ook de bekende sjaal, bloemenketting en tikka overhandigd kreeg. Samen op de foto, daarna met het hele gezelschap aan kinderen erbij. Nou, Cornel hoort erbij en weet inmiddels met hoeveel warmte je hier begroet wordt.
Er zijn drie klaslokalen vrij waarin de kinderen terecht kunnen, maar het weer lokt kennelijk de meesten naar buiten. Er wordt een kring gevormd, kussentjes aangevoerd en dan zie ik meteen volle concentratie op het doek. Merkbaar heeft iedereen goed nagedacht over haar of zijn ontwerp, want met chirurgische precisie worden lijntjes getrokken, kaders uitgezet. Zelfs docent Tilak raakt geïnspireerd tot het maken van zijn eerste schilderij. Grote hilariteit bij de kinderen, want Tilak is normaliter de ietwat strenge meester in exacte vakken. Vandaag is er geen hiërarchie en dat is hier iets nieuws. Binnenkort zijn de verhoudingen uiteraard weer terug naar normaal, maar nu even niet. Er druppelen nog wat oudere leerlingen binnen, die met hun schilderdoek op het dak plaatsnemen. Een mooi beeld, al die schilderende jonge mensen, buiten in een kring, op het dak, een enkeling in een klaslokaal. Zelfs Sonja en Sandesh komen erbij. Met wat extra aandacht en begeleiding raakt Sandesh ook enthousiast als hij een penseel en palet in handen krijgt. Hij creëert een mooi verjaardagscadeau voor vader Budhi.
Met grote bewondering kijk ik naar de kunstwerkjes die ontstaan. Zoveel verschillende regenbogen en aanverwante symbolen waarover is nagedacht. De regenboog die staat voor liefde, vrede, verbinding, gelijkwaardigheid en meer leent zich uitstekend voor expressie van gedachten en gevoelens. Eigenlijk een essentieel onderdeel in elk leerproces, maar hier nog niet als zodanig serieus genomen. Hopelijk wordt hiermee een zaadje geplant en verspreidt de inspiratie tot creatieve expressie zich verder over de omgeving en mogelijk binnen diverse onderwijsmodellen. De samenwerking tussen iedereen loopt als een geoliede machine. Cornel gaat samen met Susila het dorp in voor de inkoop van frisdrank en ander lekkers, David zorgt voor de muziek en kijkt vooral naar de ontwikkeling van de kunstwerkjes. Mina maakt, als afgesproken met Jacqui Holth, de foto’s en video’s met hier een daar een kort interview, bestemd voor de website van Bright Futures of Bardia. Een onverwachte bijverdienste voor haar vanuit die hoek met wie weet welke andere gevolgen? Zelfs de opruiming na afloop loopt gesmeerd. Alle schilderijen worden in de bibliotheek geplaatst en drogen waarschijnlijk snel. Vandaag ga ik met enkele leerlingen verder met de organisatie en opschoning van de bieb. De posters en nieuwe whiteboards worden opgehangen.
Cprnel heeft de aanschaf van vele nieuwe schei- en natuurkundematerialen voor zijn rekening genomen en maakt hiervoor komende zondag een trip naar Nepalganj, samen met Tilak die precies weet wat er nodig is en waar te koop. Fijn dat dit al vanzelf loopt en ik met andere dingen bezig kan zijn. Vijf dagen geleden heb ik in een onverwachte beweging mijn linkerknie gedraaid en sindsdien loop ik mank. De eerste poging om bij een medische kliniek een foto van mijn knie te laten maken mislukte bij afwezigheid van de dokter. Morgen gaan Mina en ik opnieuw die kant uit voor een bezoekje aan de familie van Tilak en kunnen we terloops even bij de kliniek langs. Mocht de blessure hier niet behandelbaar zijn dan wordt dit bij thuiskomst opnieuw een spoedig bezoek aan het ziekenhuis, net als vorige keer toen de uitslag een verwaarloosde hersenschudding liet zien. Het kan altijd erger, gelukkig is er voldoende vervoer en andere hulp. Tussendoor spaar ik mijn knie zoveel mogelijk en, geluk bij een ongeluk, heb ik geen bergtrekking meer in de planning.
Zoals gebruikelijk lopen de dingen sowieso vaak anders dan gepland. Gisteren heb ik even de balans opgemaakt en voor mezelf besloten nog tien dagen in Bardia te blijven, dagen waarin ik probeer zoveel mogelijk klussen af te maken of door te geven, waarna ik een vlucht naar Kathmandu neem en drie dagen later via Dubai terug naar Nederland vlieg. Het is ook fijn om te horen dat ik gemist word door diverse mensen. Cornel vliegt twee dagen later terug naar huis, dus we kunnen samen nog wat tijd doorbrengen. Mogelijk vergezelt Mina ons ook terug naar de grote stad en vier ik daar voortijdig mijn verjaardag. De aangekondigde bruiloft ga ik bij lange na niet halen, maar vind ik nu geen reden om minimaal een week extra te blijven. Dan is het goed en mooi geweest. Voorlopig maak ik nog steeds nieuwe herinneringen en weet dat de contacten op afstand altijd doorgaan.
een warme groet,
Mieke
Doneren kan via IBAN nummer
NL57 TRIO 0320 3366 62 t.n.v. M. Simons o.v.v. project Bardia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
