Backpacken versus kamperen.
Door: Mieke Simons
Blijf op de hoogte en volg Mieke
12 November 2015 | Nepal, Kathmandu
Voor mijn keelontsteking kreeg ik een aantal moederlijke adviezen, heel lief. Ik ben dan ook vandaag serieus op zoek geweest naar o.a. honing. Daarnaast een zak vol mandarijnen en bananen gekocht bij een arme straatverkoper, die vervolgens een bedrag rekende waar ik in Nederland meer fruit voor wegsleep. Maar goed, ook hier moet je blijkbaar blijven onderhandelen. En anders heeft deze man - met wie ik ook niet wil ruilen - gewoon een goeie dag. Helemaal prima en 'des Simons', waar het begrip 'erme sjraveleeer' regelmatig voorbij kwam. Ik heb me vaker afgevraagd op je deze mensen hiermee wel een dienst bewijst. De rijkere versus de arme, die op zijn beurt dankbaar moet zijn voor elke gift en gebaar. Laat ze vooral arm blijven, opdat wij onze goedheid tentoon kunnen blijven spreiden.
Ik had prima geslapen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit o.a. lukte door de codeïne die ik ooit vanuit Marokko heb meegesmokkeld. Het hoeft maar te werken, is mijn devies.
Heel laat werd ik wakker, veel te laat voor het ontbijt in mijn hotel. Dit bood een legale kans om elders een aantrekkelijk ontbijt te nuttigen en wel bij Pumpernickel. Sinds ruim een week weer eens bruin brood gegeten en het smaakte!! Ook een aanrader van Charlotte, die hier vorig jaar was. Met wildbegroeide binnentuin, vooral bezet door jonge backpackers en enkele pensionado's, beetje zoals ik en zoals Anton en ik ze doorgaans om ons heen hebben tijdens de camperreizen. Vooral de Hollanders haal je er meteen uit: vrouwen met kort haar, bril, casual gekleed, make-uploos. Ik beluister een gesprek van wat oudere landgenoten met 2 jonge Nederlandse backpackers. De halve wereld komt voorbij, ze zijn bijna nergens niet geweest. Ik ken die gesprekken en ben er soms allergisch voor. Niemand ziet aan mij dat ik Nederlandse ben, alhoewel ik het ook niet verberg. Tenslotte ben ik ook gewoon een toerist die het avontuur opzoekt.
Later spreek ik de twee jongens even, van wie er een morgen terug moet naar Nederland. De ander reist een jaar door Azie en heeft India nog niet gehad. Zo kan ik hem wat tips geven, o.a. over de fietstocht in Delhi. Want hij heeft veel landen al per fiets of motor bereisd, dus dan is dit een peulenschil. Alhoewel hij nog niet weer hoe erg de hectiek daar werkelijk is! Later, als ik op zoek ben naar restaurant Gaia, spreek ik even een jonge blanke vrouw en man. De vrouw is Zweedse en woont hier al jaren, werkt als reisleidster en spreekt Nepalees. De man is een Poolse journalist, woont hier ook al lange tijd. Jonge mensen die hier langer zijn herken je een beetje aan hun aangepaste hippie-uiterlijk: veelal dreadlocks, neuspiercings en allerlei sjawls.
In Zuid- Nederland werd gisteren de 11e van de 11e gevierd. Welnu, ook hier was het feest: het Diwali-festival gedurende 3 dagen. Live-muziek onder mijn raam, urenlang. Maar heerlijk, muziek a la Nusrath Fateh Ali Khan (voor insiders). Geluiden die niet zo onder je huid gaan zitten dan de aanhoudende Indiase straatgeluiden.
Na de off-day van gisteren voelde ik me vandaag stukken beter. Had weer wat dingetjes te regelen en daarvoor een afspraak met Ajay, contactpersoon van Charlotte vorig jaar. Eerst lekker geluncht in de tuin van Gaia-restaurant, daarna kon Ajay wat dingen op een snelle en prettige manier voor mij regelen, o.a. de volgende busreis, bagage-opslag zodat ik niet alles steeds moet meesjouwen, vervolgens terugkeer naar hier en minimaal een week verblijf in een klooster. Verder kijk ik nog niet vooruit, maar het voelt toch prettig om even ontslagen te zijn van een hoop gedoe. Ik kan het doorgaans wel zelf, maar heb er even niet zo'n zin in, allerlei risico's lopend om wederom te worden genaaid.
Dan het backpacken: voor Azie en andere ontwikkelingsgebieden een ideale manier om langdurig en goedkoop rond te trekken. Als ik mijn hotelkamer bekijk dan is die zo'n driemaal groter dan onze camper, plus dat ik niet voor elk plasje of douche naar buiten moet. Bovendien beschikt mijn badkamer over toilet, douche en wastafel in een ruimte, terwijl je daarvoor op een camping minimaal een keer van kamertje moet wisselen, je hele hebben en houwen meeslepend. Tijdens de reizen van A naar B hoef je maar plaats te nemen en te laten vervoeren. Reizend per camper is er toch de nodige verkeersstress, zeker aan het eind van de dag als de camping alweer niet te vinden is.
Maar..... in de camper kun je veel meer meenemen, hoef je niet steeds alles opnieuw in te pakken, zit je lekker onder de luifel met een paar glazen wijn en ..... tja, welke voordelen nog meer? Laten we zeggen dat vooral Europa zich goed leent om te kamperen. In andere continenten moet je wel zeer avontuurlijk en doorgewinterd zijn om in tentje of camper rond te trekken. Zo iemand is Marian, die nu een deel van de Big Himalaya Trail loopt met 2 vrienden, ook hier in Nepal. Met een minimum aan comfort en zes weken niet douchen, 's nachts plassen in een doorgesneden colafles. Haar ga ik over een maand ontmoeten hier in Kathmandu. Dat wordt weer smullen!
Morgen vrijdag de 13e. Ik ga er niet voor binnen blijven. Tot dan.
liefs, Mieke.
Ik had prima geslapen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit o.a. lukte door de codeïne die ik ooit vanuit Marokko heb meegesmokkeld. Het hoeft maar te werken, is mijn devies.
Heel laat werd ik wakker, veel te laat voor het ontbijt in mijn hotel. Dit bood een legale kans om elders een aantrekkelijk ontbijt te nuttigen en wel bij Pumpernickel. Sinds ruim een week weer eens bruin brood gegeten en het smaakte!! Ook een aanrader van Charlotte, die hier vorig jaar was. Met wildbegroeide binnentuin, vooral bezet door jonge backpackers en enkele pensionado's, beetje zoals ik en zoals Anton en ik ze doorgaans om ons heen hebben tijdens de camperreizen. Vooral de Hollanders haal je er meteen uit: vrouwen met kort haar, bril, casual gekleed, make-uploos. Ik beluister een gesprek van wat oudere landgenoten met 2 jonge Nederlandse backpackers. De halve wereld komt voorbij, ze zijn bijna nergens niet geweest. Ik ken die gesprekken en ben er soms allergisch voor. Niemand ziet aan mij dat ik Nederlandse ben, alhoewel ik het ook niet verberg. Tenslotte ben ik ook gewoon een toerist die het avontuur opzoekt.
Later spreek ik de twee jongens even, van wie er een morgen terug moet naar Nederland. De ander reist een jaar door Azie en heeft India nog niet gehad. Zo kan ik hem wat tips geven, o.a. over de fietstocht in Delhi. Want hij heeft veel landen al per fiets of motor bereisd, dus dan is dit een peulenschil. Alhoewel hij nog niet weer hoe erg de hectiek daar werkelijk is! Later, als ik op zoek ben naar restaurant Gaia, spreek ik even een jonge blanke vrouw en man. De vrouw is Zweedse en woont hier al jaren, werkt als reisleidster en spreekt Nepalees. De man is een Poolse journalist, woont hier ook al lange tijd. Jonge mensen die hier langer zijn herken je een beetje aan hun aangepaste hippie-uiterlijk: veelal dreadlocks, neuspiercings en allerlei sjawls.
In Zuid- Nederland werd gisteren de 11e van de 11e gevierd. Welnu, ook hier was het feest: het Diwali-festival gedurende 3 dagen. Live-muziek onder mijn raam, urenlang. Maar heerlijk, muziek a la Nusrath Fateh Ali Khan (voor insiders). Geluiden die niet zo onder je huid gaan zitten dan de aanhoudende Indiase straatgeluiden.
Na de off-day van gisteren voelde ik me vandaag stukken beter. Had weer wat dingetjes te regelen en daarvoor een afspraak met Ajay, contactpersoon van Charlotte vorig jaar. Eerst lekker geluncht in de tuin van Gaia-restaurant, daarna kon Ajay wat dingen op een snelle en prettige manier voor mij regelen, o.a. de volgende busreis, bagage-opslag zodat ik niet alles steeds moet meesjouwen, vervolgens terugkeer naar hier en minimaal een week verblijf in een klooster. Verder kijk ik nog niet vooruit, maar het voelt toch prettig om even ontslagen te zijn van een hoop gedoe. Ik kan het doorgaans wel zelf, maar heb er even niet zo'n zin in, allerlei risico's lopend om wederom te worden genaaid.
Dan het backpacken: voor Azie en andere ontwikkelingsgebieden een ideale manier om langdurig en goedkoop rond te trekken. Als ik mijn hotelkamer bekijk dan is die zo'n driemaal groter dan onze camper, plus dat ik niet voor elk plasje of douche naar buiten moet. Bovendien beschikt mijn badkamer over toilet, douche en wastafel in een ruimte, terwijl je daarvoor op een camping minimaal een keer van kamertje moet wisselen, je hele hebben en houwen meeslepend. Tijdens de reizen van A naar B hoef je maar plaats te nemen en te laten vervoeren. Reizend per camper is er toch de nodige verkeersstress, zeker aan het eind van de dag als de camping alweer niet te vinden is.
Maar..... in de camper kun je veel meer meenemen, hoef je niet steeds alles opnieuw in te pakken, zit je lekker onder de luifel met een paar glazen wijn en ..... tja, welke voordelen nog meer? Laten we zeggen dat vooral Europa zich goed leent om te kamperen. In andere continenten moet je wel zeer avontuurlijk en doorgewinterd zijn om in tentje of camper rond te trekken. Zo iemand is Marian, die nu een deel van de Big Himalaya Trail loopt met 2 vrienden, ook hier in Nepal. Met een minimum aan comfort en zes weken niet douchen, 's nachts plassen in een doorgesneden colafles. Haar ga ik over een maand ontmoeten hier in Kathmandu. Dat wordt weer smullen!
Morgen vrijdag de 13e. Ik ga er niet voor binnen blijven. Tot dan.
liefs, Mieke.
-
12 November 2015 - 12:53
Gertie:
Mieke.......
Eindelijk heb ik de tijd gevonden om in alle rust je reisverslagen tot nu toe te lezen. Wat mij betreft.....maar dat weet je........ mag het ook een boek met reisverslagen worden. Je bent een geboren schrijfster/verteller! Ook nu weer lees ik het en voel ik het en ruik de sfeer.
Gebruik je tijd in Nepal om te genieten van het land, de mensen, de sfeer en natuurlijk om inspiratie te krijgen voor je boek.
Ik zie al uit naar het volgende verslag. GENIET van je tijd in Nepal.
Lieve groet
Groet
Gertie -
12 November 2015 - 13:05
Inez:
Mieke, ken je Imago Dei in Kathmandu? Ja, het beeld Gods, maar zoek anders maar eens op, op facebook. -
12 November 2015 - 16:16
Gemma:
Hi Mieke, gelukkig dat je je weer wat beter voelt, griepprik gemist? Fijn dat je ons zo goed op de hoogte houdt van jouw wel en wee, dit is al je 6e reisverslag. Ik print alles voor mijn moeder, die gaan we volg. week bezoeken en dan heeft ze heel wat te lezen. Camperreizen, ideaal en voor het probleem van de weg niet kunnen vinden is een tom-tom onontbeerlijk. Werkt vrijwel overal en bespaart je een hoop gezoek en stress. Carpe Diem. -
12 November 2015 - 17:34
Jeannine Van Aalst:
Hoi Mieke.
Wat ben ik blij te lezen, dat jouw keel wat beter gaat. En dat met wondermiddel Honing?
Wat een gezellig verslag telkens te lezen. Ik geniet van hieruit met je mee en bewonder je doorzettings vermogen, om helemaal in je eentje deze verre reis te ondernemen!! Chapeau hoor.
Wij wensen je verder heel veel succes en alle goeds voor jou zelf in het verre Oosten.
Een hartelijke groet van ons. Harry en Jeannine. Xxxx
Het gaat je goed!!!! -
12 November 2015 - 18:12
Sandra:
Hi Mieke , weer een heerlijk verslag om in weg te dromen. Azie is zo een fijn werelddeel om te backpacken. Ik krijg ook zo de kriebels als ik jouw verhalen lees. Azie blijft avontuurlijk en blijft mij verbazen. Bij mij thuis wil iedereen volgend jaar weer naar Azie terwijl dAt voor ons nu echt niet logisch is en we toch ook iets van zuid of midden Amerika moeten gaan ontdekken. Maar als in Azie ons hart waarom ook niet. Ik uit naar je volgend verhaal. Xxx Sandra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
