Uitverkoren als Godin.

Goedemorgen,

'Bij ons dromen kleine meisjes ervan om een prinses te worden, maar in Nepal is de wens van veel kleine meisjes om uitgekozen te worden tot Kumari. De Kumari is een ‘levende godin’ die gezien wordt als de reïncarnatie van de godin Durga. Ze wordt gekozen op basis van horoscopen uit 3 tot 5 jarige meisjes uit de Shakya-kaste van de Nepalese Newar-bevolkingsgroep. Het meisje dient ook een aantal fysieke eigen-schappen te hebben zoals de vorm van een banyan-boom en wimpers als een koe. Verschillende stadjes in de vallei van Kathmandu hebben hun eigen Kumari, maar die van Kathmandu is ongetwijfeld de bekendste en de belangrijkste'.

Dit citaat heb ik eerlijkheidshalve van een speciale website en illustreert in het kort het verschijnsel Kumari. Deze uitverkorene wilden wij aanschouwen op Durbar Square, het plein met de vele Hindu-tempels. We wisten dat Kumari zich slechts enkele uren per dag laat zien vanuit een raam en zelfs dan krijg je geen garanties. Wij erheen, vóór twaalf uur, gauw een fietsriksja genomen, die op topsnelheid elke tegenligger ontwijkt. Durbar Square is ernstig getroffen door de aardbeving van april 2015 en dit werelderfgoed wordt momenteel gerestaureerd met steun van wereldheersers Amerika en China. Na de duizend rupees entree pogen gidsen nog wat extra geld uit je zak te kloppen, ze moeten ook ’s avonds weer met een klein salaris thuis komen tenslotte. Wij willen vrij zijn en vinden de tempel van Kumari met behulp van de plattegrond. Een binnenplaats omzoomd met eeuwenoude ruimtes, veel sierlijk houtsnijwerk. Op de eerste verdieping bevinden zich drie raampjes waar Kumari kan verschijnen. Het kind mag niet gefotografeerd worden. Veel toeristen stromen toe en het wachten is begonnen. Dan ineens… een peuter in een rood pakje met zwaar opgemaakte ogen verschijnt in het middenraam, kijkt wat wazig naar buiten en dan is Kumari weer weg. Tja, ik vind dit kindermishandeling, maar wie ben ik? Lida vraagt aan een gids of het meisje speelgoed heeft. Ja, ze heeft alles, ook een telefoon en computer! Maar geen vrijheid. Ze mag de grond niet raken, wordt dus steeds gedragen én ze mag niet bloeden, want dan is ze bezoedeld en meteen Kumari-af. Dit prépuberale kind blijft normaalgesproken Kumari tot aan haar eerste menstruatie en zal daarna een eenzaam leven moeten leiden, want een Godin is niet geschikt om te huwen. Drie jaar oud, net uit de luiers, weg van de ouders om een leven te leiden als uitverkorene. Met alle respect voor religieuze diversiteit en rituelen, dit krijg ik niet verzonnen.

Durbar Square herbergt vele tempels, zoals gezegd in staat van restauratie. Hier en daar slapen mensen op de trappen. Lida en ik zien een dakterras, nemen de trappen en proosten met een glas bier op de verjaardag van Anja, Lida’s schoonzusje. Voor zover de smog het toelaat hebben we een enorm uitzicht over de hele stad. Later slenteren we terug in de richting van onze wijk Thamel en stuiten op een ander plein met een enorme Stoepa. Hier heerst het Boeddhisme, voor mij gevoelsmatig aangenamer dan de Hindurituelen. We lopen rond de Stoepa, draaien aan de gebedsmolens en aanschouwen de tientallen tempeltjes die het plein sieren.

Ook vandaag doen we de Nepalese keuken geweld aan. We eten een Mexicaanse enchilada bij een cocktail Blue Curacao in de Boeddhistische restauranttuin van onze eerste dag. De zoektocht naar sjawls gaat nog even voort en dan zoeken we ons hotel weer op. Nog vier volle dagen te gaan, waarin niets meer moet, maar alles mag. Laten we hopen dat er nog iets gebeurt om jullie te amuseren.
Namaste,
Mieke