Een nieuw vooruitzicht

Dag lezers,

Er is weer wat tijd overheen gegaan, een zware tijd door allerhande verdrietige gebeurtenissen in de naaste en eigen omgeving. Maar ondanks alles gaan we ook weer door en maken plannen voor mooie ervaringen. Je weet nooit in hoeverre dingen wel of niet door kunnen gaan, ook als de sterren helemaal goed staan. Voor mij is levenskunst de kunst om de juiste balans te vinden tussen ups en downs. En raad eens wie mij daarin al bijna tien jaar inspireert? Het Nepalese volk dat ik van meet af aan heb omarmd en bij wie ik me steeds opnieuw thuis voel. Mensen die met veel minder genoegen moeten nemen dan wij en toch levensvreugde en veerkracht uitstralen.

Voor de achtste keer in negen jaar tijd mag ik het boeiende Nepal gaan bezoeken. Nooit kunnen denken dat eind 2015 tijdens mijn sabbatical van drie maanden dingen zouden gebeuren die mijn leven zó zouden verrijken. Mensen bezoeken Nepal voor de bergen, maar keren terug voor de mensen. Een algemeen gedeelde ervaring, die ook op mij van toepassing is gebleken. In feite heb ik slechts twee maal een bergtrekking gemaakt en niet eens zo'n zware. Een tweedaagse en vierdaagse hike met bepakking, in de periode dat ik nog aan hardlopen deed. Dat is nu verleden tijd, ik ambieer dit ook niet meer, met als gevolg dat ik een Himalayatrekking waarschijnlijk blijf overslaan. Zeg nooit nooit, zo flexibel ben ik ook, maar bij Nepal denk ik aan Bardia, de school, mijn vrienden, de prachtige vergezichten in de buurt van Kathmandu, Pokhara en Tansen, de door Boeddhisme doordrenkte sfeer en natuurlijk de prachtige sjaals en andere handicrafts.

Met het vage idee om in februari te kunnen gaan gaf ik dit door aan mijn dierbare schoonzus Clementine in de Verenigde Staten. Zij is op afstand al jaren betrokken bij mijn reizen en schoolprojectje, doneerde vaak vanuit haar positie als docent scheikunde chromebooks, goede calculators en andere waardevolle spullen. In haar land kun je nog steeds minder vroeg met pensioen dan hier, dus eindelijk is voor haar de tijd aangebroken waarin zij iets langere en verdere reizen kan maken. En ja hoor, ze sloeg al snel aan het regelen en verraste mij met airmiles waarmee we beiden voor een prik een retourtje Nepal konden bemachtigen. Eind januari komt zij naar Nederland, bezoekt haar familie (mijn schoonfamilie) en op 5 februari reizen we samen voor een kleine drie weken af naar Nepal. Al vaak is gebleken dat we het goed samen kunnen vinden, Clementine is heerlijk flexibel, zelfstandig en enthousiast, spreekt uiteraard de Engelse taal en als ik het iemand gun om na een werkzaam leven mooie ervaringen op te doen dan is zij het wel. En ik mag haar rondleiden in mijn geliefde tweede land, hoe mooi is dat?

Ons reisplan is grotendeels duidelijk, maar ook flexibel. Slow travel, maar wel met de nodige activiteiten, tripjes en contact met de bevolking. Kathmandu, Pokhara en Bardia zijn de hoofdlocaties waar we gaan verblijven en van waaruit we desgewenst dingen ondernemen. Ik ken de weg op al deze plekken, maar ook voor mij is er nog zoveel te ontdekken. Rondom Kathmandu liggen Patan, Bhaktapur en Nagarkot, vanuit Pokhara kun je per jeep naar Sarangkot, iets ondernemen op het Fewameer, maar ook spannende uitdagingen aangaan als paragliden of zipflyeren. Met paragliding heb ik ervaring, maar of ik me nog een keer aan dit soort achtbaanachtig spektakel ga onderwerpen durf ik niet te zeggen. Vaak hangt dit van de sfeer van het moment af, dat je door anderen of elkaar wordt aangewakkerd. Je zult het zeker lezen als het zover is, onze mate van avonturierszin.

En uiteraard is er weer een humanitaire missie. Clementine heeft hiervan al vaker blijk gegeven, en elke lezer kent mijn ambitie hierin. Met een basisbedrag, ontvangen van alle verjaardagsgasten van mijn vriend Cornel, ga ik zeker iets goeds doen. Daarnaast hopen we op nieuwe donaties om diverse mensen te kunnen ondersteunen, zowel de school als andere studenten en noodlijdende families. Met alle donaties van de afgelopen acht jaar kan ik al zoveel resultaten melden. De bibliotheek en science-lab op school, veel apparatuur, ondersteuning van studenten uit arme families die in Nepal of buitenland studeren of werken en nu zelfstandig hun familie kunnen helpen. In dit soort kleine stapjes ontstaat een beweging voorwaarts. Geen strijkstok of anderszins ondoorzichtige processen, maar donaties die linea recta naar een persoon, familie of school worden doorgegeven. Onder deze blogtekst vind je de informatie hierover.

De Amerikaanse verkiezingen zijn begonnen, wederom zeer spannend. Elke lezer kan inmiddels uittekenen hoe ik in deze roerige politieke tijd sta. Mijn schoonzus Clementine, ruim vijftig jaar wonend in de rode staat Louisiana, deelt mijn visie. Wat staat er te gebeuren met haar land? Over enkele dagen weten we wie de officiële winnaar zal zijn. Komt Clementine binnenkort hierheen vanuit het land van Trump of van Harris? Ik hoop op de laatstgenoemde en aan mijn schoonzus zal het zeker niet liggen.

Liefs,

Mieke

Donaties kunnen worden overgeboekt naar: NL56 TRIO 0786 9296 69

t.n.v. MGPG Simons, o.v.v. humanitair project Nepal